Niedawno państwo litewskie obchodziło swoją 21-szą rocznicę istnienia po uzyskaniu niepodległości. Co się działo wtenczas na Litwie? Jakie zmiany tam zachodziły przez ten okres? Dzisiejszy wpis mojej notki będzie dotyczył północno-wschodniego sąsiada Polski.
Na początku lat 90. Litwa miała ponad 3,7 miliona mieszkańców, podczas gdy w roku 2000 było to już 3,5 miliona. Obecnie jest to natomiast niecałe 3 miliony. Szacuje się, że do przełomu 2013/2014 liczba mieszkańców zmniejszy się o kolejne 100 tysięcy. Jeśli te tendencje się utrzymają, pod koniec dekady Litwa będzie liczyła niecałe 2,5-miliona mieszkańców. Gospodarka państwa litewskiego nie jest najwyższych lotów. Słabe inwestycje. Także blokowanie polskiej inwestycji, która mogła zakończyć się obupólną korzyścią. Zamiast tego tamtejszy rząd woli uderzać w ultranacjonalistyczną nutę i zajmować się dyskryminacją mniejszości narodowych, które stanowią znaczną liczebnie część populacji (Słowianie w tym Polacy, a także Żmudzini). A tymczasem całe połacie terenów na Litwie pustoszeją. I nie przez ,,złe mniejszości narodowe'', a przez nieodpowiedzialną politykę państwa litewskiego.
Czy Litwa jest państwem sezonowym? Nie. Trudno odmówić narodowi litewskiemu państwowości, nawet gdyby ich liczebność miała jeszcze bardziej stopnieć. Litwini mają prawo do swojego państwa, ale dobrze żeby pamiętali, że żyją w Europie, a nie gdzieś w Kongo, czy Izraelu i należy respektować mniejszości narodowe. A może Litwa jest taką Polską w pigłulce? Także nie. Oprócz tego, że Polska jest jednolita narodowo, a Litwa nie, to dochodzi do tego także to, że pomimo, iż Polska obecnie - owszem - stoi w maraźmie, to na Litwie jest jeszcze nieco gorzej. Litwa może być przykładem dla Polski, dokąd mogą zaprowadzić długoletnie słabe rządy (takie jak np. PO).
406
BLOG
Komentarze